Калий – ин як моддаи муҳими ғизоии растаниҳо мебошад, ки барои рушди солими гиёҳҳо ниёзманд аст. Он дар аксари растаниҳо, ба хусус растаниҳои мева ва сабзавот, нақши калидӣ дорад. Фертилизаторҳои оби ҳалшаванда, ки кати аҳволи калиюмин дар таркиби худ доранд, метавонанд кӯмак расонанд, то растаниҳо пори ҳамворияти (баланс) кати калиюминро ҳосил кунанд.

Таъмини кати калиюмин дар растаниҳо кӯмак мерасонад, ки онҳо ба захира кардани об ва парҳез кардани хасакҳо самараноктар шаванд. Инчунин, фертилизаторҳои калийдор метавонанд сифат ва пешравии меваҳо ва сабзавотҳоро беҳтар созанд. Фертилизаторҳое, ки миқдори баланди калиюмин доранд, ба мисли Калий Сулфат, Калий Нитрат, ва Калий Хлорид, дар аслимон кӯмак мерасонад.

Барои интихоби фертилизаторе, ки беҳтарин самараро дар ҳолатҳои гуногун медиҳад, ба миқдори ва навъи растаниҳо, хоки муҳити таҳлилшуда, ва иқлим нигаред. Пеш аз истифодаи фертилизатор, олимони муҳим аст, ки бо таҳлилҳои хок ва вучудоркунии мувозинат кардани моддаҳои ғизоӣ шуруъ кунанд.

Итминон ҳосил кардан, ки растаниҳо миқдори муфид ва зарурии калиюминро қабул мекунанд, кӯмак мерасонад, то дастовардҳои баланди ҳосилро ба даст оранд. Ҳамчунин, истифодаи фертилизаторҳоро дар вақтҳои оддӣ ва мувофиқ барои беҳбуди растаниҳо ташкил кардан, шарафманд аст. Аксар вақт, ин сифату самараи маҳсулотро ба таври назаррас баланд мекунад.